Grote broer is net 2 jaar en heeft op dat moment nog geen hele grote woordenschat. We praten veel over de baby in mama haar buik en noemen haar “Zusje”. Alle baby’s en poppen heette voor hem vanaf toen “Zusje”.

De pop die als showmodel in het ledikantje lag in Babypark werd trots opgepakt door Grote Broer en naar iedereen riep hij: “zusje! Zusje!”

Het zat er goed ingebakken.

Papa gaat hem ophalen bij oma om Zusje voor het eerst te ontmoeten. Zusje heeft haar eerste pakje aan, een roze panterprint pyjamaatje, roze sokjes.

Hij komt binnen en hangt blij aan het bedje, Hallo Zusje!

Uhh… en nu? We weten namelijk nog niet 100% zeker of het een jongen is? Misschien is het wel beide? We maken er “Baby” van.

Het heeft wat tijd gekost maar Zusje heeft plaatsgemaakt voor Baby.

Nu nog een naam bedenken, we hebben 3 dagen de tijd om hem/haar aan te geven bij de gemeente, dus we voelen enige tijdsdruk. En shop kriebels. Dat voel ik ook.

Want een jongen in een roze panter pakje is wel ingewikkeld. We gaan voor gender neutrale outfitjes.

En angst, voel ik ook. Wat als onze Baby nou beide is? Een piemel heeft en een baarmoeder? Of straks ook nog borsten erbij krijgt? Niks mis mee, maar hij/zij moet later nog steeds kiezen naar welk openbaar toilet hij gaat.

En hoe moet ik voor hem/haar kiezen als wat hij/zij door het leven wil gaan?

Hij/zij mag zelf kiezen, geen probleem, maar tot die tijd moeten wij dan voor hem bepalen bij welk poppetje op de deur hij/zij naar het toilet mag gaan?

Zorgen voor morgen. De eerste ontmoeting met grote broer was fantastisch. Hij wilde aaien, kusjes geven, keek super blij. En ging daarna weer met z’n autootjes spelen…

We worden doorgestuurd naar het AMC voor verder onderzoek…

Wordt vervolgd.